طراحی بهینه‌ی میراگر جرمی تنظیم شده‌ی چندگانه‌ی فعال برای سازه‌های غیرخطی هیسترسیس

در این مقاله، به طراحی بهینه و بررسی کارآیی میراگر جرمی تنظیم شده‌ی چندگانه‌ی فعال (AMTMD) در کاهش ارتعاشات سازه‌های غیرخطی هیسترسیس پرداخته شده است. برای کنترل فعال سازه‌های غیرخطی از الگوریتم کنترل بهینه‌ی آنی بر پایه روش عددی نیومارک استفاده شده است. پارامتر های بهینه‌ی میراگرجرمی تنظیم شده‌ی چندگانه و مقادیر ماتریس‌های وزنی تابع عملکرد کنترل فعال با هدف کمینه کردن بیشینه‌ی نیروی کنترل مورد نیاز برای کاهش ماکزیمم تغییرمکان جانبی سازه تا یک حد مشخص تعیین شده است. برای حل مسئله‌ی بهینه‌سازی با توجه به تعداد زیاد متغیرها از الگوریتم ژنتیک ((GA استفاده شده است. برای آنالیز عددی، قاب برشی 8 طبقه‌ی برشی با منحنی هیسترسیس دو خطی تحت ارتعاش اغتشاش سفید قرار گرفته و برای مقادیر مختلف درصد جرمی و تعداد مختلف ATMD به طراحی بهینه‌ی مکانیزم AMTMD پرداخته شده است. همچنین کارایی این سیستم در مقابل زلزله‌های دورگسل و نزدیک گسل آزموده شده است. نتایج بدست آمده موثر بودن روش پیشنهادی را در طراحی AMTMDروی سازه‌های غیرخطی نشان می‌دهد همچنین می‌توان گفت که مکانیزم AMTMD در صورت طراحی بهینه می‌تواند خرابی را در سازه‌های غیرخطی تا حد زیادی کاهش دهد که میزان کاهش وابسته به درصد جرمی ، تعداد TMDها و مشخصات زلزله ورودی می‌باشد.